Vertrouwen

Als je man vreemd gaat, wat doet dat dan met jou als vrouw? In mijn situatie wist ik niets van het overspel. Ik wist van de verslaving van mijn man. Daarvoor ging hij in therapie. Verder hadden goed contact met onze buren. De buurvrouw was een wat onzekere vrouw die moeite had met veel dingen in haar leven. Daarvoor kwam ze vaak even bij ons haar verhaal doen. Zelf zei ik tegen manlief: kijk uit met contact met haar, volgens mij is ze verliefd op je. Naïef dat ik was. Geen moment is het in mij opgekomen dat het wederzijds zou kunnen zijn. Manlief kwam ook regelmatig met een verhaal bij mij: toen je net weg was, stond de buurvrouw aan de deur, dat is nu al een paar keer gebeurd, dat kan toch geen toeval zijn. Ik geloofde hem. Vertrouwde hem. Vond het fijn dat hij dit open besprak. Tot een half jaar geleden. Toen biechtte hij op dat hij wél een relatie met haar had gehad. En dat hij geveinsd had open te zijn, om me een rad voor ogen te draaien. Zodat ik er niet achter zou komen. Zodat ik op afstand zou blijven. Want dat had ik wel gemerkt, die afstand. Maar ik weet het aan zijn therapie, die confronterende dingen uit zijn verleden blootlegde. Het maakt me nu vooral zo kwaad en zo verdrietig, dat hij me bewust bedrogen heeft. Het kan me niet zoveel schelen wat hij precies met de buurvrouw uitgespookt heeft. Ik vind het ergste van alles, dat hij mijn vertrouwen geschonden heeft. En dat is ook het meest moeilijk om weer terug te krijgen. Wie zegt er dat hij het echt niet weer gaat doen? O, hij zegt het wel. Maar dat is niet echt geloofwaardig. Hoe kom ik op een punt dat ik hem weer vertrouwen kan? En komt dat punt er ooit nog? Daar ben ik bang voor. Dat het niet lukt. Dat ik deze man niet meer vertrouwen zal. Terwijl er zoveel is wat ons nog bindt. Ik wil niet dat we uit elkaar gaan. Ik wil vechten voor mijn relatie. Maar met zo weinig vertrouwen is het zo hard vechten! Ik vertrouw op God. Ik vind het moeilijk. Rationeel bedenk ik dat ik vertrouw op God. Dat Hij degene is die me nooit meer loslaat. Die me nooit zal laten vallen. Onder mij zijn eeuwige armen. Dat geeft rust. En hoop. Dat is wat ik nodig heb.