Daar ben ik weer eens! Tjonge, lang geleden dat ik wat schreef! Ik merk dat ik het bij moet houden, anders glipt het steeds tussen mijn vingers door. Dan denk ik: o ja, even een blogje hierover schrijven en dan is het zo weer een week verder. Of een maand. Of twee maanden!
Wat is er allemaal gebeurt in die twee maanden? Een heleboel!
We genoten van een heerlijke vakantie in Engeland. Super land. We hadden mooi weer, een leuk huisje, ontmoeten lieve mensen en gingen er heerlijk op uit. Ik heb er zelfs heel trouw 2x in de week hardgelopen! Helaas is er na de vakantie de klad ingekomen en moet ik nodig weer aan de wandel...nieuw voornemen dus.
De kids waren beide jarig afgelopen tijd. Heerlijk om met een vier jarig jochie naar zijn vijfde verjaardag toe te leven. Moe werden we er ook wel van, maar het was vooral heel erg leuk. Tot hij de dag na zijn verjaardag vroeg: hoeveel nachtjes duurt het nu voordat ik weer....NEEEE!!! :) Dat is nu dus een verboden onderwerp hier in huis! Onze prinses glom op haar verjaardag van oor tot oor. In de vakantie leerde ze zitten, een week daarna tijgeren en sindsdien is ze niet meer te houden. Grappig om het verschil te zien tussen zoon en dochter. Zoon was heel voorzichtig en nam geen risico. Dochterlief kruipt naar buiten en stopt alles in haar mond en blijft maar doorgaan. Wij verbazen ons! Aan de andere kant kan ze ook zomaar een half uur (!) in boekjes zitten kijken en hoor je haar niet. Ze krijgt langzamerhand echt een eigen willetje. Ze kan gillen als een mager speenvarken als ze haar zin niet krijgt. Over mager gesproken, dat is ze ook. Nog steeds en eigenlijk een beetje meer. Mager zeg maar. Ze weegt nu zo'n 7 kilootjes en met een jaar is dat volgens het consultatiebureau een ernstige mate van ondervoeding. Dus. Maar ja, wat wil je, als je kind niet WIL eten. O ja, mevrouw wil wel snoep, ontbijtkoek, eierkoek, worst, kaas en dat soort fratsen, maar geen groente, geen aardappels, geen rijst, een klein beetje brood maar wel met beleg, anders weigert ze of gooit ze alles er weer uit en gooit ze het met een hartgrondig BAH op de grond. Ach. ze is levendig genoeg, maar leuk is anders. Dus gaan we naar de diëtist om eens te kijken hoe we haar nog meer kunnen verleiden tot het eten van gezonde dingetjes.
Zoonlief is alweer bezig aan zijn derde week vakantie. Een heel ander jochie hebben we ineens in huis. Voor de vakantie was hij dwars, opstandig, niet aanspreekbaar op gedrag en zat hij niet lekker in zijn vel. Nu is hier een heel gezellig, behulpzaam jochie aan het ronddartelen, zijn de knuffels menigvuldig en worden we overladen met liefdesbetuigingen. Wat is dit? Een vriendin van me vermoed dat hij op school te weinig wordt uitgedaagd en zich aanpast, wat er dan thuis weer uitkomt. Ik dacht dat het wel meeviel, hij doet vaak zijn werkjes niet of krijgt ze niet af. Maar nu hij zo verandert als hij thuis is, brengt me dat wel aan het twijfelen. Ik ben benieuwd hoe het volgend schooljaar gaat!
Met manlief en mij gaat het goed. Na onze (of vooral mijn) dip van het afgelopen half jaar, gaan we nu weer bergopwaarts. Er is nog meer openheid. Ik heb geleerd dat ik ook meer open moet zijn over wat mij bezighoudt. Dat ik me meer kwetsbaar opstel over wat ik lastig/moeilijk/verdrietig/pijnlijk vind. Dat vind ik enorm lastig, want dat betekent ook dat manlief er voor me wil zijn, voor me wil zorgen, troosten enz. En dat is best moeilijk weer toe te laten na zo'n periode van verraad, bedrog en overspel. Maar het komt. En dat is fijn. En spannend!
