donderdag 23 mei 2013

Vakantie!!!

En dan is er ineens voor ons al vakantie! Twee hele weken lang, lekker weg, naar onze westerburen. Hoewel...het is daar nog kouder dan hier en de voorspellingen zijn niet al te best...dus dikke truien en laarzen en genoeg boeken mee!
Dus de komende tijd een beetje stil hier...net als de afgelopen weken. Er is hier hard gewerkt. In huis, de babykamer is af en ingericht, alles is gewassen en gestreken. Alle tomaten en courgettes staan in de tuin, afgelopen weekend eindelijk droog genoeg om te maaien, want je kon er zowat met een zeis doorheen! Nu is het veel te nat, dus als we over twee weken terugkomen, zal het wel kniehoog staan!

Wat zwangerschap betreft is er niet veel veranderd. Ik zit nog steeds aan de morfine tegen de pijn en dat gaat wel aardig goed, behalve dat ik er erg slecht van slaap. Maar ik ben al lang blij dat ik niet opgenomen hoef te worden!
De baby maakt het nog steeds goed. Ze verwachten een klein babietje, maar zoonlief was ook niet al te groot, dus ik maak me niet druk. We zullen wel zien. Groot of klein, het maakt niet uit, als het nog maar een paar weekjes blijft zitten om te groeien!

Met manlief en mij gaat het goed. Het is fijn om veel te doen samen, dat geeft weer een echt teamgevoel. Manlief voelt zich goed en dat is echt te merken. Fijn dat ik het niet meer allemaal alleen hoef te doen. In de therapie staan we nu vooral stil bij het herstellen van het vertrouwen. Hoe worden we weer kwetsbaar, hoe tonen we ons binnenste en durven we dat nog wel en wat staat er in de weg. Een heftig proces, want het komt heel dichtbij. Het gaat over wat er nú speelt en niet over wat ís geweest. En op de één of andere manier lijkt dat veel dichterbij te komen. Boos zijn, verdrietig zijn, is voor mij bijna makkelijker te tonen dan mijn behoeften, wat ik wil, wat ik nodig heb, hoe ik geliefd wil zijn. Hoe we weer 'samen' worden. Best wel eng! Maar wel helpend en zo komen we steeds een stukje dichterbij elkaar.

Tot over een paar weken!

dinsdag 14 mei 2013

Update again

Ben ik weer. Het bloggen schiet er een beetje bij in, de laatste tijd. Ik heb mijn handen vol aan zoonlief, studie, werk en het huishouden...en o ja...ik heb ook nog een echtgenoot...:)
Zoonlief zit niet zo lekker in zijn vel op dit moment. Ik denk dat hij zich aardig verveelt. Hij is chagrijnig, nukkig, wil alleen maar bij ons zijn, maar dan wel alles bepalen...hij kan slecht met de jongens hier in de buurt en ze maken de hele tijd ruzie. Wel is er een meisje met wie hij veel speelt en dat gaat goed, gelukkig! Het raakt me wel, dat zo'n klein jochie het al zo lastig kan hebben. Van jongsaf aan laat hij zich moeilijk troosten en uit zich vooral door overal controle op te willen hebben. Behalve afgelopen donderdag. Zijn geliefde T.homas de trein kwam in het Spoorwegmuseum en we konden hem dit toch echt niet onthouden. Genoten dat hij heeft! We leefden zelf ook weer op, zo'n klein jochie, zo dolgelukkig! Daarna was hij drie dagenlang ontroostbaar en barste bij het minste of geringste in tranen uit, dat hij T.homas zo vreselijk miste....tja, wat moet je dan...
Hij associeert Hemelvaart nu ook met T.homas....Jezus ging naar de hemel en toen kwam T.homas, daar werden we weer blij van....goed....dat komt vast wel weer een keer op zijn pootjes terecht...:)

Nog 6 weken werken en dan heb ik al verlof! En van die 6 weken gaan we ook nog eens 2 weken met vakantie! Maar ik moet nog zoveel doen, dat ik het eigenlijk maar onhandig vind, dat verlof en die vakantie. Typisch gevalletje van loslaten...daar kan ik nog wel een leerpuntje van maken...
Manlief is druk geweest met een hele grote inbouwkast die in kleine stukjes werd geleverd. Een heel bouwpakket, maar binnen een week had hij de kast in elkaar! Toch knap in zijn vrije uurtjes, zonder goede tekening, een ingewikkelde hoek erin en alles compleet van hout, dus passen en meten! Nu kunnen we aan de babykamer beginnen...nadat we de zolder hebben opgeruimd. Doordat we nog geen kast op onze slaapkamer hadden, waar nu dus die fancy inbouwkast zit, lag er veel op de tweede verdieping, verspreidt over verschillende kasten, waardoor andere dingen weer niet in die kasten paste. Snap je! Nu komt het aan op goed organisen. Niet mijn sterkste kant. Ook zo'n leerpuntje.
We hebben iets te veel hooi op onze vork, waardoor we niet echt aan elkaar toekomen. We zijn vooral op praktisch niveau bezig. Morgen weer therapie, na een maand, dus dan zullen we wel weer wat dieper afsteken.

Wat betreft de zwangerschap zit ik nog steeds aan de morfine. Donderdag moet ik weer naar de gynaecoloog voor een uitgebreide echo, om te kijken of beeb er geen last van heeft. Volgens mij niet, want het is nog steeds een circus in mijn buik! Ik word wel steeds benieuwder. Weer zo'n kleintje erbij, hoe zal dat zijn? Afgelopen zaterdag hebben we een bakfiets via MP opgehaald, heerlijk ding en zoonlief vindt hem fantastisch, wil alleen nog maar in DE bakfiets. En dan ligt er straks nog zo'n klein hummeltje bij. Zoonlief heeft er ook helemaal zin in. Vorige week zei hij: ik denk dat ik helemaal verliefd ben op de baby, vindt de baby dat goed? Cute!

Donderdag hebben we ook weer een bijeenkomst van de contactgroep van Kostbaar Vaatwerk. Het wordt de tweede keer en we gaan het hebben over boosheid...spannend onderwerp! Vind ik tenminste, ik ben niet zo goed in boos zijn. Ik kan wel heel boos zijn, maar om het te uiten...hoewel, ik ben ook wel een opgewonden standje..veel mensen zullen mij wel regelmatig ervaren als 'boos'. Ik ga me er eens in verdiepen en voorbereiden!