Bezuinigingen

Ach ja, laat ik er ook nog een blogje aan wijden...alles en iedereen staat er bol van. Ik zie inmiddels door de bomen het bos niet meer. Maar dat het een stuk krapper gaat worden, daar ben ik van overtuigd. Als tweeverdieners gaan wij behoorlijk wat inleveren. Wat ik dan zo flauw vindt, is dat als ik al de veranderingen bij elkaar optel, we dat financieel net kunnen trekken, maar dat er dan geen ruimte meer overblijft om te sparen, hypotheek verder af te lossen, sparen voor zoonlief voor later, auto onderhoud, goede doelen, investeren in duurzaam wonen, hobby's, sporten, ontspanning enz. Tja zult u denken, er zijn al zoveel mensen die zo leven en wat is belangrijk? Dat vraag ik me ook af. De afgelopen jaren zijn wij goed naar ons bestedingspatroon gaan kijken en in het kader van meer verantwoord leven hebben we heel veel keuzes gemaakt die er voor zorgden dat we relatief veel sparen en relatief sober leven. Relatief, want we zijn wél drie weken in een ander werelddeel geweest met niets anders dan ontspanning op het programma. Verder leven we grotendeels biologisch, maar door goed te kijken wat we precies nodig hebben, is dat niet vreselijk duur. We letten enorm op electra en water gebruik en liggen daardoor ver onder het landelijk gemiddelde voor een gezin van 3 personen. Ik draai maar zo'n 3 keer in de week een was bijvoorbeeld, we hebben energiezuinige apparatuur, zoveel mogelijk spaarlampen en met koken en bakken zijn we creatief in gebruik. We hebben weinig abonnementen en geen televisie, als we kijken, doen we dat via internet. Kortom....we hebben al enorm bezuinigd en ja...daardoor konden we heel veel sparen en dat heeft ons een boel opgeleverd. Dat spaardeel moeten we nu dus in gaan leveren aan bezuinigingen van een overheid die zegt dat dat geen geld gaat opleveren voor onze staatsschuld en leningen aan bijv. Griekenland. (lees: daar komen nog meer bezuinigingen over...)
Misschien komt er nu een betere verdeling tussen draagkracht en draaglast en daar ben ik absoluut voor, maar waar houdt het op? Straks wordt het nog aantrekkelijk voor mij om te stoppen met werken, omdat ons dat geld oplevert! En als er meer mensen zo denken, hoe gaat het dan met de maatschappij, de vergrijzing, de investering in onze jongeren? Ben ik zo pessimistisch? Ik vind het prima om wat meer te betalen, ik vind het alleen jammer dat ik daardoor niet meer kan sparen voor onze toekomst, voor die van zoonlief en voor ons. Want als ik het allemaal mag geloven, betaal ik nu ook veel te veel aan mijn pensioen! Daar moet ik dan zelf voor zorgen, maar weet iemand hoe?!
Geen zorgen voor de dag van morgen, iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad. En zo is het maar net. Kijk naar de leliën op het veld! Ik hoorde pas een prachtige uitleg hiervan. Hij kwam van iemand die bezig was met een neurologische opleiding. Ze zei: als mensen gestresst zijn en we laten ze kijken naar een afbeelding van een bloem, of van de natuur, dan zie je aan de hersenactiviteit dat het rustiger wordt. Is het niet mooi? Een wetenschappelijk bewijs van zo'n mooie levensles van onze God? Kijk naar de leliën op het veld.

Intussen ben ik druk met het gezellig maken in huis. Ik vind het een sport om dat te doen met spullen die ik al heb bijv. een ander verfje te geven. Zo heeft manlief wat steigerhouten planken in de woonkamer gezet en gaat daar nog wat haken aan bevestigen. Daar kan ik dan straks wat kerst spulletjes op kwijt en voor nu ga ik wat letters sjabloneren op het hout. Ook heb ik een raamhanger in de verf gezet, hij hing voor onze voordeur, maar was in zwart, dus niet echt zichtbaar.
Zoonlief doet gezellig mee. Heerlijk zo'n wijsneus om je heen. Vanmorgen vroeg hij: mam, waar is mijn pistolenwater eigenlijk? HUH? Ja, je weet wel, die oranje pistolenwater! Oooh, je bedoelt.,,juist ja, een echt doordenkertje!
Zo zei hij vanmiddag tegen manlief die een stukje brood van zoonlief opat: je moet het nu terugslikken hoor, dat is niet eerlijk!
Ontroerend ook de trouw van zo'n jochie. In onze omgeving hebben we een aantal ernstig zieken en hij bidt trouw elke maaltijd voor ze. Vanavond las ik de geschiedenis van Bartimeüs aan hem voor, die van blind ziende werd gemaakt door Jezus. Dat heet toch een wonder, zei zoonlief. Oooh, dan worden die en die ook weer beter, dan doetie gewoon even een wonder!
Worden als een kind! Geloven als een kind! Ook dat is een wonder!