Welkom!

Welkom iedereen op dit spliksplinternieuwe blog! Ik heb een hele tijd getwijfeld of ik er aan mee zou gaan doen. Er zijn al zoveel bloggers, waarvan ik er een aantal volg en veel gewoon meelees. Wat is mijn toegevoegde waarde? En is dat nodig, of is het meer een archief voor mezelf? Een dagboek, niet één die in zeldzame gevallen achteraf gevonden wordt, maar één die nu al leesbaar is?! Het antwoord is JA! Ik weet niet of het van toegevoegde waarde is. In ieder geval lees ik met veel plezier bij anderen. Leer ik met veel plezier van anderen. En hoop ik dat ook te kunnen delen van mezelf met anderen.
Op deze zonovergoten lentedag in april heb ik besloten dit te gaan doen! Het voelt als een cadeautje. Alsof er van alles gaat gebeuren en misschien wel niets.
Mijn dag is alweer goed. Met frustratie begonnen, want vroeg in de auto op pad naar Den Haag, maar gestrand in de file en wegafsluitingen. Uiteindelijk ben ik maar omgedraaid, na 2 uur en 15 kilometer verder zag ik er het nut niet meer van in! En ja hoor, een goede keuze, want manlief is heerlijk in de tuin bezig, sinds gisteren verandert onze achtertuin in een groene oase. Waar er eerst een erfenis aan stenen lag van de vorige bewoners is er nu gras te bewonderen en een border vol veelbelovend klein grut. De zolder staat half vol met zaaigoed en ik kijk de tomaten en courgettes bijna de grond uit! Heerlijk dit seizoen. Ik geniet zo van het voorjaar! Alles komt weer tot leven, na ondergedoken te zijn geweest in de grauwheid van de winter. Laat maar komen!
Vanmiddag nog even naar de kapper. Een traktatie voor mezelf. Ik had het deze keer iets langer uitgesteld, het is toch altijd weer een uitgave. Maar ik kan er zo naar uitzien! Na 3 maanden is mijn kapsel stilletjes aan veranderd in een soort schapenvachtje en voel ik me zoals de schapen zich voelen na een flinke scheerbeurt als ik de kapperszaak uitloop! Tot later!