En dan is het over twee weken al voorbij! De Kerst! Om eerlijk te zijn, de tijd vliegt! Ik ben druk met werk en studie en weet af en toe nog naar adem te happen...Maar goed, dat heeft me er afgelopen maandag niet van weerhouden om de lichtjes van zolder te halen, dennen takken uit het bos her en der te schikken en buiten de lichtjes om de pergola te winden. Vorig jaar hadden we een boom. Heel gezellig, maar dit jaar doen we het een beetje zuinig aan. Niet dat een boom nu zoveel kost, maar het is wat symbolisch. We sparen voor zonnepanelen en geen kerstboom is hier een bijdrage aan.
Daarnaast twijfelde ik een beetje aan het christelijke gehalte van een boom. Ik ben zeer reformatorisch opgevoed, dus een boom was altijd echt heidens, evenals alle lichtjes, sterren, welke versiering dan ook. Nu moet ik er mijn eigen weg in vinden. Hoe heeft God het bedoeld? Laatst las ik er bij haar een goed stukje over, wat me helemaal hielp in mijn onzekerheid over kerstversiering. Waarom niet? Als symbolische waarde, als welkom, als feest, als uiting van Zijn creativiteit? Nog meer redenen?! Bij deze nog dank je wel, Annemieke!
Manlief was deze week jarig. Zoonlief was er dágen mee bezig en helemaal hyper. Manlief werd de hele dag overladen met knuffels en kusjes. Daarom dat jij jarig bent papa krijg je nu een kusje...echt heel lief! Zaterdag hopen we een feestje te vieren. Eerlijk gezegd zie ik er wat tegen op. Ik ben echt heel moe, mijn darmen blijven me parten spelen en ik heb al maanden last van holte ontstekingen die maar niet over willen gaan. En om dan een huis vol te hebben...ach.. voor manlief is het gezellig en het is maar een middag en een avond.
Met Kerst hebben we eigenlijk nog geen plannen. Familiebezoek zit er voor ons niet in, waardoor het altijd wel wat eenzaam voelt. Niet zielig hoor! Maar veel vrienden zijn bij familie, dus ik verbaas me altijd over die romantische artikelen in tijdschriften waarin mensen lange keukentafels vol met vrienden en familie hebben zitten met Kerst. We hebben meer dan genoeg vrienden, maar Kerst is toch echt een familiefeest en dat wil ik ook niemand afnemen! Met zoonlief is het erg leuk om naar het kinderkerstfeest te gaan. Hij is ook al helemaal bezig met het kindje Jezus. Toen we de kerstverlichting van zolder haalden, juichte hij: Yes! Jezus is geboren!! Ik vind het zo'n wonder om zo'n klein mannetje mee te mogen maken met zo'n vast geloof. Steevast galmt hij elke dag: als je veel van iemand houdt, geef je het mooiste wat je hebt, dat is heel gewoon, omdat God van mensen houdt, gaf hij het mooiste wat hij had, zijn eigen Zoon! En dan zegt hij: hou jij van de Here God, mam, ik vind hem zooooo superlief! Ik koester dat soort momenten!
Hallo Grace ,
BeantwoordenVerwijderenAllereerst dank je wel voor je reactie en lieve complimenten ten aanzien van mijn huis en de styling . Altijd leuk om te horen .... Soms denk ik namelijk wel eens dat het mischien wat saai is qua kleuren maar het werkt voor mij wel heel rustgevend dus kies Ik steeds weer dezelfde
Fijn om in je vorige post te lezen dat de therapie toch aanslaat . Lijkt me een heel moeilijk proces , heb bewondering voor de manier waarop jij er mee omgaat .
En cijfer jezelf inderdaad niet weg , geef oud zeer de aandacht , dan komt er ook weer ruimte vrij voor nieuwe ontwikkelingen .
Lieve Grace , ik wens je samen met man en zoontje hele fijne feestdagen ,
Hartelijke groet van Gea
Ps: ik ben zelf niet gelovig opgevoed maar persoonlijk zou ik er geen kwaad in zien om een kerstboom met lichtjes neer te zetten als ik dat wel was.
Ik heb bij mijn vader het resultaat gezien van een streng gelovige opvoeding en hij was daardoor bang voor wat er na de dood zou zijn . Dankzij een dominee die moderne ideeën had i, heeft hij daar vrede mee gesloten . En ook geleerd dat geloven op je eigen manier mag .....