Het is een mooie dag geweest

Vandaag was dé dag van ons radio interview. Spannend! Hoewel we het van te voren goed hadden doorgesproken, voelden we ons toch wel wat gespannen naarmate we dichter bij de studio kwamen. We hadden er absoluut zin in, maar wat zal het teweeg brengen, zeggen we de goede dingen, er spookte bij ons beiden van alles door ons hoofd.
We werden hartelijk ontvangen. Leuk om eens in zo'n studio rond te kijken! Zeker bij een radiostation waar we beiden graag naar luisteren en waarvan de uitzendingen ons al vaak geraakt hebben. En wat gaat dat dan snel, zo'n uurtje! En wat kun je dan veel zeggen! En voor ons gevoel ook weer weinig, maat toch. Het hele verhaal kwam goed aan de orde. Confronterend om zo terug te kijken. O ja, hoe was het ook al weer. Wat voelden we, wat deden we, wat heeft er geholpen, wat niet. Pittig, maar ook mooi. Mooi om zelf ook te zien hoever we al weer zijn, dat we zo open durven zijn, had ik twee jaar geleden niet kunnen dromen!
Voor wie het nog eens na luisteren wil: www.grootnieuwsradio.nl/cafegrande . Er kwamen positieve, bemoedigende, maar ook herkenbare reacties. Waarvoor dank!
De pageviews op dit blog bereikte vandaag een absoluut hoogtepunt! Meer dan 300, waar ik op een goede dag er zo'n 60 krijg. Er is dus belangstelling/nieuwsgierigheid/herkenning. En daarbij gaat het niet om mij of ons, maar om deze problematiek in het licht te krijgen!

Na het interview besloten we de kids even bij de oppas te laten (fantastisch, in de uitzending niet benoemd, maar wat hebben we fijne vrienden die zo vaak voor ons klaarstaan!) en samen te gaan lunchen.
Manlief zei: waar zullen we gaan lunchen?
Ik zei: heb jij een idee?
Manlief: zullen we naar Restaurant De Buurvrouw gaan.......
Stilte alom....
Aarzelend gelach....
Een enorme lachbui waarbij de tranen zowat over onze wangen stroomden!

Zomaar, totaal niet over nagedacht, zo'n opmerking, waar we beiden zo heerlijk om kunnen lachen! Zonder dat het druk geeft, spanning, verwijten, wantrouwen. Gewoon samen lachen om een onbedoelde grap.
Als je ons verhaal niet kent, manlief had een relatie met de buurvrouw tijdens ons huwelijk.  En Restaurant De Buurvrouw bestaat echt! Nee, we gingen er maar niet lunchen. Iets met een kat en wat spek op elkaar binden zeg maar. En daar waar we wel naar toe gingen hadden ze nog lekkerdere broodjes....:)