woensdag 18 september 2013

Hotel

Manlief heeft een klus voor zijn werk. Aan de andere kant van Nederland. Twee dagen is hij weg. Het is handiger om er te overnachten.
Dat wordt allemaal geregeld en hij heeft er zin in. Sinds hij weer helemaal terug is op zijn werk, na zijn depressie, heeft hij echt weer plezier in zijn werk. Dat is echt een opluchting! Manlief verheugt zich op het nieuwe project. En lekker een nachtje doorslapen, zonder de kids! :)

Ik houd mijn hart vast. Want, er komen vast weer heel veel prikkels op hem af. Zijn er vrouwen in het team? Hij is wel techneut, maar toch. Kan hij in het hotel op open internet? Welke zenders zitten er op zijn tv? Hoe zal dat gaan?
Ik kan dit soort gedachten nooit heel lang voor me houden en gooi het er dan ook al snel uit. Manlief lacht. Ik zat al te wachten zegt hij. Dat irriteert mij. Is hij afhankelijk van die vraag? Het is zijn probleem en hij wil weer vertrouwen opbouwen en hij weet dat dat onder andere gebeurt door te vertellen waar hij mee zit, tegenop ziet, maar óók, maatregelen nemen tegen verleiding en dat delen.
Hij zegt dat hij zelf de kans niet krijgt te vertellen wat hij doet, omdat ik hem altijd voor ben. Daar zit wel een kern van waarheid in. Maar ik laat me niet afschepen. Was hij het dan wel van plan, heeft hij erover nagedacht, hoe denkt hij er zelf over?

Manlief blijkt er wel over te hebben nagedacht, maar ziet het probleem niet zo. Hij heeft het druk, die dagen, een vol programma en hij verwacht dan ook als een blok in slaap te vallen aan het eind van de dag. Dat is fijn. Aan de ene kant. Aan de andere kant weet ik ook, dat manlief deze houding heel vaak heeft. Dat hij het probleem niet zo ziet. Denkt dat hij het wel aankan. Zich verder niet wapent. En dat dan ineens de verleiding daar is en hij minder bestand is dan hij denkt. Maar, moet ik ook toegeven, hij doet het super goed de afgelopen tijd, dus misschien is dit wel de nieuwe manlief. Ik vertrouw hem wel. Ik ben niet heel erg bezorgd, of wantrouwend. Wel ben ik voorzichtig en zal ik blij zijn als hij weer thuis is en het goed is gegaan....

En ik? Ik ben alleen thuis met twee kids en speel weer voor taxi. Naar school, naar de fysio, weer naar school, prinsesje in bad doen op school met allerlei kleutertjes om me heen, poffertjes eten met zoonlief, naar school voor de opening van het schooljaar, prinsesje gaat dan naar de buurvrouw en zoonlief ligt, met babyfoon al heerlijk te snurken.
En ' s nachts? Besluit prinsesje na zo'n intensieve dag een héle nacht door te slapen en ligt mama wakker...te wachten tot ze komt, na te denken over van alles en nog wat en is het weer veel te snel morgen!

1 opmerking:

  1. Hoi,

    herkenbaar, die angst. Mijn man heeft zijn afstandsbediening ingeleverd. Hij werd er wel om uitgelachen door de receptioniste, maar een opmerking als "anders wordt het toch maar steeds te laat" was voldoende. En een computer van je werk is ook een behoorlijke barriere toch, al heb je internet (dat is het voor mijn man wel)? Succes met vertrouwen hebben!! Ik denk aan je...
    Merel

    BeantwoordenVerwijderen