Nieuwtje

Het was even wat stil op dit blog...dat had er vooral mee te maken dat ik me niet zo lekker voelde. En dat had er weer mee te maken dat er in mijn buik een heel klein kindje aan het groeien is! Ja, echt waar! Ik ben zwanger! We zijn er heel erg blij mee. Ook zoonlief vindt het fantastisch. Sinds een paar maanden bad hij er elke avond fanatiek voor. En hij verzuchtte vaak: ik wou zo graag een baby!
Nou, zijn gebed is verhoord! Manlief is er ook heel blij mee, ook al schiet hij al in de stress bij de hoeveelheid prikkels die er op hem af komen, tot nu toe doet hij het fantastisch.
Het is echt wel weer een wondertje, dit kindje. Door alle moeilijkheden in ons huwelijk, maar ook door alle nieuwe hoop, groeit er gewoon nieuw leven. Heel bijzonder!

Langzaam aan voel ik me wat beter, want mensen, ik voelde me toch beroerd! Had ik met zoonlief nergens last van, nu krijg ik er dubbel en dwars van langs. Maar ach, het hoort er bij en het gaat weer over. En met het kindje gaat alles goed. Vorige week de 12 weken echo gehad, met 5 en 9 hadden we er ook al één, maar met 12 weken is het echt al een heel kindje. Zoonlief was mee en was helemaal verrukt toen het al bleek te kunnen zwaaien! Echt bijzonder om mee dit met zoonlief mee te mogen maken. Dat is dubbel genieten.

Er is ook een andere kant, namelijk dat de buren rouwen om het verlies van hun baby, in de kerk is er een gezin wat een miskraam te verwerken kreeg en er zijn mensen in onze omgeving die maar wat graag een kindje zouden ontvangen. Dat maakt dan ook weer zo klein. Waarom wij wel en anderen niet. Ik weet het ook niet. We hopen ons geluk te kunnen delen, zodat andere mensen van onze kinderen kunnen genieten.