Woensdag

En dan is het al weer woensdag! We hebben al zoveel gedaan dat het net lijkt of er al een week voorbij is! Maandag heerlijk uit eten geweest. Wat kan ik daarvan genieten! Het was ook wel echte verwennerij, 4 gangen en 6 amuses! Tongstrelende gerechten zoals rode mul, garnalenbisque, komkommermousse, kalfslenden, frambozenmousse, spongecake? Het water loopt me al weer in de mond! Zoonlief was ernstig verontwaardigd dat hij werd achtergelaten bij de oppas. Maar ik vind een restaurant ook heel leuk hoor mam!

Gisteren had ik een dagje vrij, omdat ik deze week ook op vrijdag werk. Zoonlief ging naar de kinderopvang en wij gingen naar de tuincentra, op zoek naar planten voor de helft van de prijs. We zijn nu 3 frambozenstruiken, een bosbes, 2 clematissen, een wingerd en een hop rijker! En laat ik nu een heerlijke canadese loungestoel zien! Ruim 140 euro moestie nieuw kosten, maar er hing een bordje aan: tegen elk aannemelijk bod. Hij zag er enigzins beduimeld uit, dus zei ik tegen manlief: als je nu eens 25 euro biedt? (jaja, daar gebruik ik mijn man voor, ik ben een echte schijterd) Manlief verklaarde me voor gek, maar wilde het voor mij wel doen. Met voetenbank vroeg de verkoper, dus de moed zonk me al in de schoenen, hoe had ik het in mijn hoofd gehaald zo laag te bieden! O, dat is goed antwoordde manlief. Dan is hij voor u meneer! We waren wat verbouwereerd en het eerste wat ik toen dacht was: ik had 15 euro moeten bieden! Hoe ondankbaar kun je zijn!! De stoel paste niet eens in de auto, daar hadden we natuurlijk niet over nagedacht, maar na enig schroefwerk togen we opgetogen huiswaarts! Gisteren meteen in de lak gezet, zodat hij nu staat te pronken in de achtertuin. Zoonlief vond het een mooie stoel, maar vroeg zich af waarom er een glijbaan aan vast zat...de logica van een kind :) 

Vandaag opnieuw wintergroenten gezaaid, wortels geoogst en tomaten. Heerlijk buitenweer was het! Ramen gezeemd, want nog allerlei terpentine resten na ons verfavontuur. En morgen en vrijdag weer aan het werk. Ik heb bomvolle dagen, waar ik wel tegenop zie. Zolang ik maar bezig ben in huis en tuin, niet te veel stil zit, voel ik me prima. Maar zodra ik me veel met anderen bezig moet houden, of er voor anderen moet zijn, veel moet nadenken, dan voel ik me zo onrustig en moe! Het is ook niet niks wat er op onze schouders rust en het liefst ga ik maar door. Aard van het beestje...
Zaterdag hebben we ook nog gemeentedag met onze kerk. Ik denk dat ik zondag wel op te vegen ben. Maar goed, rustig aan, dan breekt het lijntje niet en ik kan teren op de gezellige dagen die achter ons liggen!

Beslommeringen

Vandaag was ik een echte huisvrouw. Volgens onderzoek op nu.nl zijn die echt aan het uitsterven, dus ik heb vandaag maar eens de stoute schoenen aangetrokken en gekeken of ik het nog kon. En ja hoor. Ramen gezeemd, spinnen verwijderd, keuken geschrobd, badkamer geschrobd, en nog een heleboel dingen waar ik niet echt voorkeur voor heb... Maar de klus is geklaard, het huis ruikt weer heerlijk en vanavond gaan we uit eten! Het is deze week Restaurantweek, je kunt dan voor weinig in goede restaurants eten. We doen al een paar jaar mee en hebben al heel wat restaurants gezien die normaal gesproken boven ons budget vallen. Deze keer gaan we in een restaurant met een heuse Michelinster. Ik ben benieuwd!

Met manlief gaat het minder. Hij is inmiddels gestopt met medicatie, omdat hij alleen nog maar bezig was met de dood. Behoorlijk scary en ik maakte me dan ook behoorlijk zorgen. Nu gaat het wat beter, maar staat hij weer op een nieuwe wachtlijst van ongeveer 8 weken...hoe lang kan een mens wachten!
Ik word er moe van en vind het wel erg lang duren. Morgen is het een jaar geleden dat manlief alles opgebiecht heeft. En kijk waar we nu zijn. Het schiet nog voor geen meter op. Ik wil gewoon dat het vooruit gaat! Ik vind het moeilijk om geduld en begrip op te brengen. Ik wil gewoon wat meer positiviteit! Dat lijkt me heerlijk, dat ik niet alleen de kar hoef te trekken. Dat ik mijn verhaal ook eens bij hem kwijt kan. Maar goed, nog maar even doorbijten.
Nu eerst lekker eten! Dat doet een mens ook goed!

Bramendolheid

Hoeveel bramen kan een mens hebben?! Na een heerlijk dagje strand hebben we bij mijn ouders bramen geplukt. In een uurtje 2 grote bouwemmers vol. En dat was denk ik nog niet de helft van wat er is blijven hangen. Wij blij! Want wij houden van bramen! En jam! En vooral een combi van die twee. We waren pas rond 11 uur thuis, snel nog alle bramen tot sap gedraaid, na een lange reis in die hitte waren ze nergens anders geschikt voor. Vanmorgen sap gekookt en jam gemaakt. Door de jam heb ik munt gedaan, een frisse twist! Dus nu zijn we 18 potten jam en 3 liter sap verder. Beetje veel voor ons drietjes, maar ik vind het ook altijd leuk om weg te geven, daar kan ik nog wel even mee vooruit.

Zoonlief ging vanmorgen naar het consultatiebureau. Braaf gemeten, gewogen, blokjes gestapeld, rechte lijnen getekend ( doetie thuis nooit!!!), oogtest gedaan en helemaal goed bevonden. Hij blijft aan de magere kant, het is en blijft een mager ribbenkastje. Maar ach, hij groeit weer en dat is wel eens anders geweest! Daarna vanmiddag ook nog naar de tandarts en ook daar gedroeg hij zich voorbeeldig en had een prima gebit. Wat een zegeningen!

Met manlief gaat het wat minder. Hij voelt zich niet goed, is apatisch, vlak en angstig. Waarschijnlijk een bijwerking van de medicatie, het zou binnen nu en een week wel wat beter moeten gaan, maar daar heeft hij nu weinig aan. Hij had zo zijn hoop op de medicijnen gesteld, dat dit hem nu vies tegenvalt. Zelf zegt hij dat hij geen kracht meer heeft om dan ook nog hier door heen te moeten. Ik probeer hem maar wat moed in te spreken en op te beuren, maar erg veel zin heeft het niet. Ik maak me wel zorgen om hem, maar gelukkig heeft hij donderdag weer een afspraak met zijn psych, zodat hij het kan bespreken.

Ontspanning

Mensen, het is tijd voor ontspanning! Kijk eens naar buiten! Wat een heerlijk weekend staat er voor de deur! Ik geniet met volle teugen. Was het vandaag eigenlijk mijn werkdag, ik heb hem wat ingekort om nog wat te genieten! Ik kan inmiddels geen verf meer zien, terwijl we alleen de begane grond afhebben. Maar na alle kozijnen en een houten uitbouw van zo'n 20 vierkante verfmeters vier keer van dichtbij bewonderd te hebben, ben ik er klaar mee. Het is goed voor nu.
Ook de courgetteplant moet het loodje leggen. Hij heeft lang genoeg de kans gehad om te presteren en hij staat allerlei andere zaaisels danig in de weg. Dus ondanks dat hij nog bloemen aanmaakt en er springlevend uitziet, weg ermee! De tomaten groeien lustig voort, dat worden heel wat pastasauzen! Yammie!

Morgen vertrekken we richting het Zeeuwse voor familiebezoek. En om mijn ouders te verlossen van de enorme hoeveelheid bramen die ze hebben. Dat wordt jam en sap maken! Een heerlijk bramentaartje zal niet ontbreken op ons menu voor komende week. Zaterdag nog een heerlijke stranddag voor de boeg, de eerste keer voor zoonlief! Vorig jaar was het niet warm genoeg en het jaar daarvoor geloof ik ook. Hij zal het fantastisch vinden, alles met water vindt hij helemaal geweldig.

Ik wil jullie nog trakteren op een wondermooie conversatie met hem.
' Mam, is de oma van Jan ( buurjongen) verstorven?'
' Ja, de oma van Jan is gestorven'
' Is ze naar de Heere Jezus?'
' Dat denk ik wel.'
' Is Jan nu verdrietig?'
' Ja'

Een paar uur later
' Mam, mam, mam!!!'
' Wat is er?'
' De oma van Jan is teruggekomen uit de hemel! Ze staat in de tuin bij Jan!'
' Nee, dat is een andere oma'
' O'

Nog een paar uur later
' Mam'
Diepe zucht
' Ik wil zó graag naar de Heere Jezus, even kijken daar!'
' O, maar dat wil ik niet hoor, dan ga ik je missen!'
' Maar dan kom ik meteen weer terug, alleen maar kijken mam!'
' Lieverd, dat kan echt niet,  jammer hé?'
' Ja!!!'

Weer een paar uur later
' Mam, mag ik met een lege fles in de tuin gooien?'
' Waarom?'
' Dan gooi ik hem zó naar de Heere Jezus!'

En dan staat er een peuter een kwartier lang zeer ingespannen zijn lege fles in de lucht te gooien en te roepen: ' ziet u hem Heere Jezus, deze fles komt naar u toe! Daar istie! Bijna! Het lukt niet! Kom op! Je kunt het! Niet bang zijn, ga er maar naar toe!'
Ik ben er maar niet tussengekomen. Sommige gesprekken moet je gewoon maar laten gaan en er van genieten. En hopen dat de buurt dat ook doet...

Bezige bij

Wat kan een mens druk zijn! We zijn begonnen met het schilderen van de buitenboel. Een heel karwei! Schuren, gronden, schuren, gronden, lakken, schuren, lakken! Manlief is van het schuren, ik ben van het schilderen. Een prima combi!

In de tuin gaat het ook wel aardig. De komkommerplant heeft met zijn laatste krachten een heuse komkommer geproduceerd en heeft een heus, augurkachtige vrucht voortgebracht om daarna het loodje te leggen. De courgette is echt alleen maar goed voor blad en bloemen, iets anders gebeurt er niet. De broccoli groeit lustig, evenals de aardbeitjes, de worteltjes en de snijbiet.

Manlief heeft vorige week eindelijk een gesprek gehad bij de GGZ. Uitslag: geen ADD, zoals mogelijk was doordat familieleden dit ook hebben, maar een matige depressie waarbij medicatie nodig is en therapie omdat manlief persoonlijkheidstrekken heeft die kunnen leiden tot depressie.

Manlief is blij dat het niet zoiets definitiefs is als ADD, hoewel ik zelf wel denk dat hij met die persoonlijkheidstrekken ook behoorlijk levenslang heeft...maar laat ik het van de positieve kant bekijken, we weten niet wat de medicatie en de therapie gaan doen. Ik bid dat het gezegend wordt, want het zou heerlijk zijn als ik weer een stukje van mijn oude lief zou kunnen meemaken.

Praise You in the storm

Praise You In This Storm lyrics
Songwriters: Hall, Mark; Herms, Bernie;

I was sure by now
That You would have reached down
And wiped our tears away, stepped in and saved the day
But once again, I say, Amen and it's still raining

As the thunder rolls
I barely hear Your whisper through the rain, "I'm with you"
And as Your mercy falls I raise my hands
And praise the God who gives and takes away

And I'll praise You in this storm and I will lift my hands
For You are who You are no matter where I am
And every tear I've cried You hold in Your hand
You never left my side and though my heart is torn
I will praise You in this storm

I remember when I stumbled in the wind
You heard my cry, You raised me up again
But my strength is almost gone
How can I carry on if I can't find You

As the thunder rolls
I barely hear Your whisper through the rain, "I'm with you"
And as You mercy falls I raise my hands
And praise the God who gives and takes away

And I'll praise You in this storm and I will lift my hands
For You are who You are no matter where I am
And every tear I've cried You hold in Your hand
You never left my side and though my heart is torn
I will praise You in this storm

I lift my eyes unto the hills
Where does my help come from?
My help comes from the Lord
The Maker of Heaven and Earth

I lift my eyes unto the hills
Where does my help come from?
My help comes from the Lord
The Maker of Heaven and Earth

And I'll praise You in this storm and I will lift my hands
For You are who You are no matter where I am
And every tear I've cried You hold in Your hand
You never left my side and though my heart is torn
I will praise You in this storm
And though my heart is torn
I will praise You in this storm

these lyrics are last corrected by Vanessa Montgomery

Achtbaan

Een achtbaan van emoties is het, je relatie herstellen. Soms denk ik dat we al een heel eind zijn, dan weer lijkt er geen einde aan de negativiteit te komen. Het is hard werken, voor beiden, terwijl je er ook voor elkaar moet zijn, omdat dat onderdeel is van elkaar weer opnieuw vertrouwen.
Gelukkig hebben we veel tijd voor elkaar, nu manlief gedeeltelijk thuis is en er in de zomerperiode weinig afspraken zijn buiten ons gezin om. Soms zitten we op elkaars lip en ben ik blij met de momenten dat manlief weer naar zijn werk is, maar soms vindt ik het ook heerlijk dat we samen zijn. Vorige week hebben we veel gepraat. Over de ontrouw van manlief, zijn verslaving, zijn onmacht, zijn strijd. En over mijn boosheid, mijn verdriet, mijn wantrouwen. Ik merk dat manlief er meer voor me wil zijn, zich inzet voor mij, voor zoonlief en het huishouden. Dat doet me goed! Fijn is het om te merken dat er ook nog zoveel is wat ons wél verbindt.
Het is moeilijk om weer zo kwetsbaar tegen elkaar te durven zijn. Ik heb het wantrouwen in me dat manlief weer een misstap begaat, hij is bang voor mijn afwijzing over alles wat hij gedaan heeft.  En doordat hij ontrouw is geweest, wijs ik hem ook in veel dingen af. Veel meer dan wat nodig is, maar het gebeurt, zonder dat ik het wil. Zomaar vanuit het niets komt die pijn dan weer opzetten. Dan word ik boos en snauw ik hem af, of kan hij niets goed doen. Ik kan me goed voorstellen dat hij daar bang van wordt. Hij vindt het ook moeilijk om mijn gevoelens aan te horen. Hij wil eigenlijk dat dat er niet meer is, omdat hij zich dan zo waardeloos voelt. Daarom durf ik niet altijd alles tegen hem te zeggen, maar ik kan het beter wel doen, want anders wordt het een bron van bitterheid. Het is een grote puzzel, deze hele toestand!

Verder had ik vorige week een actieve week. We hebben wat klussen in huis aangepakt, de trap afgeschilderd, een stoeltje voor zoonlief opgeknapt, samen fietstochten gemaakt en met zoonlief een boswandeling gemaakt. Sinds hij fan is van het programma Koek en Ei, vindt hij alles met bos helemaal fantastisch. Hij is zo enthousiast, geweldig! Op mijn werk krijg ik het weer wat drukker, de vakantie begint op zijn einde te lopen. Ik mis de energie om echt heel hard aan het werk te gaan, maar een gewoon tempo is ook prima, houd ik mezelf voor! Mijn hernia speelt behoorlijk op na alle activiteiten van vorige week en dat is balen, het ging twee maanden lang zo goed en nu een flinke terugval na niet eens zoveel gekkigheid. Lastig hoor!